مهر
۱۵
صبح که جیمیل رو باز کردم دیدم عطا ایمیل زده، تعجب کردم؛
بعد دیدم نوشته:
"تسلیت علی جان!
http://www.apple.com"
بازم تعجب کردم؛
بعد روی لینک کلیک کردم:
ناراحت شدم؛
هر کسی که استیو جابز رو بشناسه از رفتنش تاسف می خوره،
چون اون مطمئناً یکی از متحول کننده های زندگی ما، و یکی از آغاز کننده های قرن تکنولوژی بود …
Tags: Steve Jobs
"نگاه مرد مسافر، به روی میز افتاد؛
چه سیب های قشنگی!
حیات؛ نشئه تنهایی ست…"
نمیدونم چرا عنوان و بعد هم پست، من رو یاد این تیکه شعر انداخت
مرگ جابز برام غم انگیز بود، نه فقط به خاطر تأثیرگذاری ش تو تکنولوژی و …، که به خاطر حس غم انگیز و دردناکی که به مرگ دارم و مرگ جابز برام پررنگ ترش کرد
که؛ کل من علیها فان
که میخوای یه آدم بزرگ و تأثیرگذار و معروفی مثل جابز باشی، یا یه بدبخت و بیچاره ای بی هیچ نام و نشونی…، اما آخرش مرگ تو رو میگیره…
چه خوووب اگه مثل جابز باشی، تأثیرگذار و در یاد ماندنی
خدا آخر و عاقبتم رو به خیر کنه…